Ik ben op zoek naar een jeugdvriendin: Monique van Ewijk. (geboren in mei 1971).
Samen hebben we op de basisschool in Bergambacht gezeten en daar ook jaren waterpolo gespeeld. Voor zover ik weet heeft ze in Gouda op de middelbare school gezeten en is daarna naar de vakschool (edelsmid/goudsmid) in Schoonhoven gegaan. Waar ze verder gewoond en gewerkt heeft, weet ik niet. Maar in 1998 en 1999 woonde ze sowieso in Gouda.
Ik denk dat ze begin 2000 naar Canada verhuisd is. En daarna is het contact helaas verwaterd.
Als ik het me goed herinner had ze toen een zoon (Simon?) en dochter (Suzan?).
Graag zou ik willen weten hoe het nu met haar is.
Op Facebook e.d. heb ik haar niet kunnen vinden.
Via de redactie stuur ik u informatie n.a.v. het overlijden van haar vader.
Bedankt voor alle informatie! Ik ga ermee aan de slag.
Mijn vraag is of u al meer info over Monique van Ewijk hebt?
Ik ben al jaren op zoek en heb haar ook niet gevonden op de socials.
Het is mijn eerste serieuze vriendin geweest en zou graag weer in contact komen met haar. Ik werd getriggerd door je verhaal over waterpolo en Bergambacht. Ze was de dochter van 2 huisartsen en ik paste niet echt in het plaatje van haar ouders.
Ikzelf kom uit Rotterdam en ging met haar in 1985.
M.v.g, Aryan den Broeder.
Beste Aryan,
Ik denk dat we inderdaad op zoek zijn naar dezelfde Monique.
Haar vader was huisarts en haar moeder was iets van doktersassistente of apotheker, maar geen arts.
Na de basisschool heb ik eigenlijk alleen contact met haar gehouden vanwege waterpolo. Ik weet wel dat ze in die tijd 1 of 2 vriendjes heeft gehad (toen ze 14, 15 of 16 jaar was), maar ik weet geen namen meer.
Wat mij dan weer nieuwsgierig maakt is hoe jullie elkaar ontmoet hebben en hoe lang jullie verkering hebben gehad?
Om antwoord te geven op jouw vraag: ik heb contact gehad net haar broer, een oom en nog een vriendin. Helaas heeft niemand al jaren iets van haar vernomen. Het lijkt er op dat ze met haar verleden heeft gebroken en met niets en niemand uit die tijd meer iets te maken wil hebben.
En ook al zou ik heel graag willen weten hoe het nu met haar gaat, respecteer ik haar keuze om in de anonimiteit te leven.
Mocht je ooit op de een of andere manier toch nog met haar in contact komen, dan hoor ik dat graag.
Met vriendelijke groet,
Sophia